Wat vliegt de tijd! Al één maand hier!

Tijd voor een nieuw verhaal vanuit Afrika! :-) Codewoorden van deze week: SLOOM INTERNET en LENTE!!

Maandag 28 augustus: Tijd voor een grote schoonmaak!
Stage van vandaag was weer erg leuk! We hebben 2 super leuke groepjes kids, die met veel plezier, energie en enthousiasme meedoen. :-) We hadden vandaag wel een ander groepje kinderen van mr. Davids. De afgelopen week had mevr. Morkel maar een aantal kinderen aangewezen, omdat hij ziek was, maar nu kregen we de kinderen die hij in eerste instantie had uitgezocht. Dit groepje is eerlijk gezegd leuker om mee te werken. Deze kids waren al veel enthousiaster (en ook wel wat drukker) dan het andere groepje, maar wel erg tof! Ik snap waarom mr. Davids deze kids meegeeft aan ons, haha.
’s Middags toen ik thuiskwam van stage heb ik even een ‘grote schoonmaak’ gehouden. Dit houdt in dit geval in: de gang, keuken, badkamer en de slaapkamers van Sofie en mij geveegd & gedweild en ook de badkamer en keuken gepoetst. De kamer en de slaapkamers van Maartje en Max hebben tapijt en konden helaas nog niet gedaan worden, omdat de stofzuiger het niet deed (Dachten we, maar toen we het navroegen bij Lizelle gaf ze aan dat we alleen het stof uit het filter moeten halen). Dus hebben we (Maartje kwam me even helpen) die alleen opgeruimd en gepoetst. Was echt fijn om even alles weer schoon te hebben. Verder niet zo veel speciaals gedaan ’s avonds.

Dinsdag 29 augustus: Alweer supervisie??
Stage was weer erg leuk! De tijd vliegt echt voorbij met die kids. Super om te zien hoe leuk ze het vinden met ons! Het Afrikaans praten blijf ik nog lastig vinden, ik klink dan net als een klein kind dat net leert praten vind ik. Haha! Merk wel dat ik het wat lastiger vind om het contact/gesprek met de kids aan te gaan dan Maartje en hierdoor ook iets minder de leiding neem.. Al kan dit ook komen doordat ik het wat lastiger vind om Afrikaans te praten, dus hoop dat dit de komende tijd wat beter gaat als ik het Afrikaans wat beter onder de knie heb..
’s Middags hadden we weer een afspraak in Caledon met Felicity, de vrouw die supervisie geeft. Dit was echt een afspraak voor jan met de korte achternaam, want ze had maar 1 uur en dus hebben we allemaal maar 5 minuten (of minder) met haar gesproken. Ik heb ook aangegeven dat ik het niet perse nodig vond om een vervolg afspraak te plannen omdat ik ook al supervisie in Nederland heb gehad en gelukkig deed ze niet moeilijk. We hebben nu afgesproken dat ik met haar contact opneem als ik wat wil bespreken, dus dat is fijn.

Woensdag 30 augustus: alweer een verjaardag etentje!
Vandaag weer stage bij Mind Over Matter gehad. Een hele goede dag gehad vond ik! We hebben in de ochtend eerst gesproken met Celestine en Lucile over de cliënten die ons toegewezen waren. Maartje en ik hadden de week ervoor de dossiers doorgekeken en een aantal vragen genoteerd die we met hen wilden bespreken om wat meer duidelijkheid te krijgen. Een super fijn gesprek gehad, waar we wel wat meer duidelijk kregen, maar wat ook wel nog wat vraagtekens met zich meebracht, want er blijkt echt super weinig achtergrondinformatie bekend te zijn, die in Nederland echt bovenaan in het dossier zou staan.. Echt zo raar! Daarna hebben we ons bij de groep gevoegd. In de vergaderruimte was Manu met de 4 tieners aan het werk en daar ben ik even bij gaan zitten. Ze waren een taalles aan het doen en uiteindelijk heb ik bijna 1 uur samen met één van de cliënten samen gewerkt aan letter- en klankherkenning. Ze waren met een woordzoeker bezig en ik zag hem scannen, maar niet kijken zeg maar.. (Ik ben samen met hem gaan zoeken naar het woord bottle, door te kijken of hij de 1e letter herkende in de woordzoeker (dit was toevallig de 2e letter in de woordzoeker, maar hij gaf al aan dat dit niet dezelfde letter was).. Uiteindelijk ben ik met hem gaan spellen. Ik kreeg kaartjes met dierennamen erop en losse kaartjes met het alfabet (hoofdletters en kleine letters). Ik legde telkens een woord neer en A. moest dan de letters zoeken en het woord vormen. Dit ging wel heel goed! (Hij herkende ook de hoofdletter die bij de kleine letter hoort, dus dat vond ik wel opvallend). Hoop dat ik dit vaker kan/mag doen, want ik vond het echt leuk om hem zo te begeleiden!

’s Avonds zijn we uit wezen eten voor de verjaardag van Marijn. Op de weg ernaar toe nog bijna een koe aangereden die de snelweg over wilde steken. (Ja jullie lezen het goed!!) We schrokken ons kapot, maar gelukkig konden we genoeg uitwijken, we reden namelijk 120km p/h en konden niet meer genoeg afremmen.. Het laatste stukje naar het restaurant toe was ook een heel avontuur. Ineens ging de weg over in een zandpad en moesten we over een hobbelig zandpad tussen de wijngaard door naar het restaurant, wat btw erg knus was met goed eten! Haha.

Donderdag 31 augustus: Reisinformatie voor de (herfst)vakantie
Vandaag was het niet zo’n leuke stagedag. Hij duurde erg lang voor mijn gevoel. We hadden in de ochtend gesprek met Romano om te horen wat zijn observaties over bepaalde cliënten hebben opgeleverd. Daarna hebben Maartje en ik dit meteen even uitgewerkt, omdat nu alles nog goed in ons geheugen zat en het dan ook klaar was. ;-) Toen we daarna op de groep kwamen, merkten we dat er eigenlijk niet echt een ‘programma’ was. De cliënten zaten maar een beetje op een stoel en speelden domino of zaten voor zich uit te staren. Dit was echt niet fijn, omdat wij er ook maar een beetje bijstonden. Uiteindelijk zijn we dus maar weer even in de vergaderruimte gaan zitten, waar de andere begeleiding ook zat. Echt zoo vreemd dat dit gewoon is hier.. In Nederland ben je altijd wel bezig met iets. Vind het ook best wel lastig om niks concreets te doen te hebben... Maar omdat dit niet echt de doelgroep is waar wij mee werken, is het ook weer lastig om iets op te zetten of zo. Hoop dat hier een beetje verandering in komt als het mooier weer wordt, dat we ook naar buiten kunnen, want dat kleine hokje is echt niks..

’s Avonds zijn we weer richting Grabouw gereden. Dit keer om te eten met Adrian van Tourism that cares. Hij had allemaal lekkere Afrikaanse gerechten bij en zou ons wat meer vertellen over de reizen die hij aanbied, hoe hij en zijn organisatie werkt en om onze vragen te beantwoorden. Dit was erg gezellig. Hij gaf aan dat we alles aan hem konden vragen via mail of Whatsapp en dat hij altijd meedenkt naar de mogelijkheden en zo. Echt super fijn, want iedereen wil de Garden Route gaan doen in onze herfstvakantie, maar die ga ik samen met Anke doen in december (Nu al zin in!!) dus is het een beetje zonde als ik dan met hen meega. Heb dus Lisanne geappt en afgesproken dat ik even ga informeren voor andere mogelijkheden. (Misschien Botswana/Namibie, want Adrian had ook een kleine quiz met een aantal prijzen, waaronder iets in Botswana die niemand wilde, dus wie weet kunnen we hier iets mee!) Wordt vervolgd..

Vrijdag 1 september: Boesmanskloof hiking trail
Spring has begun! Vandaag is hier de lente begonnen. Yes! Vanaf nu geen kou meer, maar zon! (hoop ik dan ;-) ). We hebben vandaag de Boesmanskloof hike gedaan. Dit is een tocht van 14 km, van Greyton naar McGregor. Een super mooie tocht door de bergen, met veel steile stukken. We begonnen ’s ochtends in Greyton, waar we al voordat we bij het startpunt van de hike waren, gezelschap kregen van een hond. We begonnen iets later dan gepland, met een warme zon aan de hemel. Het eerste stuk was al meteen een flinke klim, waar ik best wel moeite mee had, maar we liepen lekker ons eigen tempo en wachtten op elkaar om weer gezamenlijk verder te kunnen. Dit bleek alleen niet heel erg fijn, omdat we zo niet echt door konden lopen, dus besloten we om gewoon ons eigen tempo te lopen en te rusten als we het zelf nodig vonden. We zouden elkaar wel weer tegenkomen en inhalen, etc. dus dit was prima voor iedereen. Met mijn muziek in mijn oren en mijn shirt op mijn hoofd gebonden (Want mijn pet was ik met mijn domme hoofd vergeten, lekker slim) ben ik verder gelopen en na een paar minuten had ik mijn tempo te pakken en kon in lekker doorstappen. Had eigenlijk gedacht dat ik het erg saai zou vinden om alleen te lopen, maar heb lekker van het uitzicht genoten en beetje nagedacht. Op ongeveer de helft van de route kwamen we bij een super mooi plekje met een watervalletje aan waar we geluncht hebben. De hond (Freckles) was ook nog steeds bij ons, gek beest. Op een gegeven moment zijn Lisa, Simone en ik weer verder gegaan en volgde Freckles ons (Helaas). Hoezo, dat is toch leuk die hond? Nou nee.. ik kan jullie vertellen dat hij niet echt geliefd meer was na een tijdje, want hij liep ons de HELE tijd voor de voeten en dat is niet echt chill op steile stukken met losliggende stenen kan ik je vertellen.. Hij volgde wel telkens de persoon die voorop liep, dus toen we weer werden ingehaald waren we er weer even vanaf, haha.. Maar om mijn toch al lange verhaal niet nog langer te maken.. Rond half 4/kwart voor 4 kwamen we aan bij ons huisje in de bergen waar we zouden overnachten. MET HOND! Echt niet normaal, dat beest heeft gewoon de hele route met ons mee gelopen! (We zagen dat de hond een halsband droeg met een telefoonnummer erop, dus hebben dit nummer uiteindelijk toch maar een sms gestuurd dat hij veilig bij ons was. Het baasje was best ongerust en was blij dat hij veilig was en wilde hem graag komen halen, maar het bereik was erg slecht dus tegen de tijd dat hij de locatie had ontvangen was het te laat om hem nog op te halen..) De eigenaresse van het huisje had boodschappen gedaan voor ons, wat super fijn was! ’s Avonds lekker bij het kampvuur gegeten en marshmallows geroosterd! Een super leuke dag!! =D

Zaterdag 2 september: Waar is Freckles?!
We hadden een taxi geboekt om ons weer terug naar Greyton te brengen. Dus ’s ochtends wel lekker rustig opgestaan en onze tassen weer ingepakt.. En toch ook wel een klein beetje paniek, want wat bleek? Freckles (die Toby bleek te heten) was weg!! Toen wij naar bed gingen die avond ervoor zat hij de hele tijd tegen de deur te krabben, maar ’s ochtends was hij nergens te bekennen. Weer contact gezocht met het baasje, maar daar was hij ook niet. Toch wel een beetje bezorgd zijn we toch maar het taxibusje ingestapt, want ja, wat moesten we dan doen??
De taxi rit duurde langer dan gepland.. We hebben uiteindelijk nog ruim 2,5 uur in de auto gezeten, terwijl de rit 1,5 uur zou duren.. We hadden namelijk nog even over de markt in Greyton willen lopen, die tot 12uur zou duren, maar daarvoor waren we net te laat.. We kwamen om 12u aan in Greyton, dus hebben een snelle ronde willen maken over de markt, maar toen we uitstapten kwam er ineens een hond naar ons toe gelopen.. Jullie raden het wel: Toby/Freckles!! Echt, we snappen nog steeds niet hoe/wanneer hij terug is gekomen, maar echt zo gek dat hij daar ineens liep! Simone heeft meteen het baasje gebeld dat we hem op het marktje zagen lopen en ze heeft hem meteen opgehaald. Ze heeft ons echt wel 10x bedankt ofzo dat we hem gevonden hadden! Echt te bizar voor woorden! Haha!! We hebben uiteindelijk even wat geluncht en zijn toen lekker naar huis gegaan om even bij te komen.

’s Avonds lekker rustig aan gedaan. Sofie, Max, Lisa en Simone hadden een braai met de docenten van Emil Weder, met de anderen hebben we gezellig gekookt en filmavond gehad.

Zondag 3 september: Zingen en eten met M.O.M.
Vandaag had M.O.M. een soort van optreden. Volgens mij hebben ze elk jaar een soort van fundraising iets, waarbij ze aan het begin van de lente vieren dat het lente is of zoiets. Er was in ieder geval zang en eten en de opbrengst van de kaartjes gaat naar M.O.M., dus zijn we met een aantal van ons er heen geweest.
Het zou om 11 uur beginnen stond op het kaartje. Dus staan wij, als brave Nederlanders die graag op tijd zijn, om 11 uur aan de deur. Er was echt nog helemaal niemand, op de begeleiding van M.O.M. na, die nog alles rustig aan het klaarzetten waren. We hebben dus maar even geholpen met klaar zetten en zijn daarna nog even naar buiten gegaan om van het zonnetje te genieten. Haha!
Uiteindelijk kwam rond 12 uur iedereen een beetje opdagen en zijn we langzaam aan naar binnen gegaan om uiteindelijk rond 12.45 uur te starten. We moesten best wel lachen om onszelf, dat wij zo lekker op tijd waren, want alles begint hier later dan dat je afspreekt, haha! Lekker naïef van ons!
Het was wel echt super gezellig! Super mooi om te zien hoe de cliënten van M.O.M. genieten! Er waren en aantal nummers ingestudeerd, maar er zijn ook spontaan nog wat optredens gegeven, hilarisch om te zien! Ik heb echt zo genoten! :-)
’s middags lekker thuis in de zon gezeten en lekker rustig aan gedaan. Sommigen zijn nog naar het strand geweest, maar had niet echt in om daarvoor eerst nog 1 uur in de auto te zitten.. Dus lekker mijn verhaal geschreven en een serietje gekeken.

Spreek jullie snel!
drukkie en soen, M.